Loading...
error_text
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: نشریه صفیر حیات
اندازه قلم
۱  ۲  ۳ 
بارگزاری مجدد   
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی :: استفتائات ويژه ماه مبارك رمضان از محضر آیت الله العظمی صانعی

استفتائات ويژه ماه مبارك رمضان از محضر آیت الله العظمی صانعی

س . به نظر حضرت عالى اول ماه رمضان چگونه ثابت مى شود؟

ج ـ اول ماه به چهار چيز ثابت مى شود :
1. خود انسان ماه را ببيند؛
2. عده اى كه از گفته آنان اطمينان پيدا مى شود، بگويند ماه را ديده ايم؛
3. دو نفر مورد اطمينان بگويند كه در شب، ماه را ديده ايم و اوصاف ماه را مثل هم تعريف كنند؛
4. سى روز از اول ماه شعبان بگذرد كه به واسطه آن اول ماه بعد ثابت مى شود؛ واول ماه با پيشگويى منجمين و علوم روز ثابت نمى شود، ولى اگر انسان از گفته آنان اطمينان وعلم عادى پيدا كند، بايد به آن علم عمل نمايد.

س . در صورت رؤيت هلال در ايران و حكم حاكم شرعى به ثبوت رؤيت هلال و اعلام عيد در سراسر ايران، با در نظر داشتن اينكه چه بسا هلال در مناطق غربى ايران رؤيت مى شود، آيا ما مى توانيم طبق همين حكمِ حاكم، در افغانستان، حكم به ثبوت اوّل ماه شوّال نماييم؟

ج ـ گرچه حكم حاكم نسبت به اوّل ماه و هلال، نفوذ ندارد، ليكن حسب مبناى اخير اين جانب رؤيت هلال در هر مملكت براى مملكت ديگر، در صورتى كه در شب مشترك باشند اگر چه اشتراكشان در شب، در همه شب نباشد و به مقدار كمى باشد، كفايت مى كند.

س. اگر شخصى كه از حضرت عالى تقليد مى كند، روز اوّل ماه مبارك رمضان را طبق حكم حاكم شرع، روزه نگرفته باشد، آيا بايد روزه آن روز را قضا كند يا خير؟

ج ـ حكم حاكم در مورد هلال ماه، نفوذ ندارد و قضا و عدم آن، منوط به يقين مكلّف نسبت به اوّل ماه يا آخر ماه است.

س . آيا ديدن ماه با ابزار ووسايل وچشم مسلح ويا با محاسبات علمى كه توسط منجمين انجام مى شود، حجّت شرعى براى اثبات اوّل ماه مى باشد؟

ج ـ اوّل ماه با رؤيت خود انسان، با چشم غير مسلح ويا مسلح، همانند دوربين هاى دوچشمى متعارف ويا شهادت دو عادل به رؤيت هلال (در صورتى كه در صفات هلال متفق باشند) ويا آنكه يقين واطمينان به رؤيت ديگران حاصل شود، ثابت مى شود. وناگفته نماند كه اگر با محاسبات علمى دقيق، كسى اطمينان پيدا كند كه ماه قابل رؤيت مى باشد ليكن مثل غبار وابر وغير آنها مانع رؤيت شده باشند بايد به اطمينانش عمل كند ودر حكم رؤيت هلال است.

س. نيت روزه در ماه رمضان چگونه است؟

ج ـ در روزه ماه رمضان همين مقدار كه تصميم دارد فردا را روزه بگيرد، كفايت مى كند.

س . شخصى يادش نيست كه نيّت روزه كرده يا نه و روزه اش را با شكّ و ترديد در صحّت و عدم صحّت كامل كرده، آيا اين روزه صحيح است يا خير؟

ج ـ همين كه سحرى خورده و مى خواسته روزه بگيرد، نيّت روزه است، چون لزومى ندارد كه نيّت به زبان جارى شود يا از قلب گذرانده شود.

س. اگر كسى به عنوان پيشواز روزه بگيرد و بعد معلوم شود كه روز اول ماه رمضان بوده است. آيا بايد روزه آن روز را قضا نمايد؟

ج ـ روزه آن روز قضا ندارد، چون روزى را كه به عنوان پيشواز روزه گرفته رمضان بوده است و جزء روزه رمضان محسوب مى شود.

س. روزى را كه معلوم نيست اول ماه رمضان است يا آخر شعبان، آيا مى توان جزء ماه رمضان به حساب آورد و به اين نيت روزه گرفت؟

ج ـ روزى را كه انسان شك دارد آخر شعبان است يااول رمضان، واجب نيست روزه بگيرد و اگر بخواهد روزه بگيرد نمى تواند نيت روزه رمضان كندو اگر به نيت قضا يا غير قضا روزه بگيرد وبعدمعلوم شود اول رمضان بوده، جزء روزه رمضان محسوب مى شود و اما روزى را كه شك دارد آخر رمضان است يا اوّل شوّال، بايدروزه بگيرد و اگر تا قبل از غروب معلوم شودكه اول شوّال است، روزه آن روز باطل مى باشد.

س . اين جانب دخترى هستم كه ده سال شمسى سن دارم و در نُه سالگى بنا به توصيه پدرم حضرت عالى را به عنوان مرجع خود، انتخاب نمودم. لطفاً بفرماييد امسال روزه بر من واجب است يا خير؟ و كلّاً از چه سنّى مى بايد نماز و روزه خود را به جا آورم؟

ج ـ تا قبل از سيزده سالگى تمام قمرى (كه هنوز نسبت به شما محقّق نشده،) چون بالغه نيستيد، چيزى از واجبات براى شما واجب نيست كه تركش معصيت و گناه باشد؛ ليكن تا حدّى كه اذيّت نشويد، انجام دادن آنها مطلوب است، و ناگفته نماند كه هر دخترى هر زمان، ولو قبل از سيزده سالگى عادت زنانه بشود ويا موى درشت، بالاى محلّ زنانه اش برويد، بالغه و مكلفّه است كه همه واجبات را بايد انجام دهد، و مثل بزرگ سالان است؛ وگرنه همان تمام شدن سيزده سال قمرى است؛ و نيز ناگفته نماند كه هر سال شمسى، ده روز بيش از قمرى است.

س. آيا استحمام به روش امروزى موجب بطلان روزه است؟

ج ـ حمّام رفتن، موجب بطلان روزه نيست و تنها اگر باعث ضعف شود، مكروه است و آنچه موجب بطلان است، فرو بردن تمام سر در آب است؛ مثل اينكه كسى تمام سر را عمدآ در حوض آبى فرو ببرد.

س . كشيدن سيگار، تنباكو و غيره براى شخص روزه دار چه حكمى دارد؟

ج ـ دود سيگار، تنباكو و مانند آن، بنا بر احتياط واجب، مبطل روزه است.

س . آيا استفاده از دستگاه بُخُور جهت معالجه، روزه را باطل مى كند؟

ج ـ اگر غليظ نباشد، مانعى ندارد؛ و امّا اگر بخار غليظ باشد، بنا بر احتياط واجب، نبايد وارد حلق شود، و امّا ورود آن به بينى و فضاى دهان، فى حدّ نفسه، منعى ندارد؛ ليكن اگر بخارها به صورت آب در دهان جمع شود، نبايد فرو ببرد، چون آبِ خارج و مُبطل روزه است.

س .آيا مى توان به علت ضعفى كه در اثر روزه گرفتن به انسان دست مى دهد، روزه نگرفت؟

ج ـ روزه گرفتن باعث ضعف است و اگر ضعف انسان كه از روزه پيدا مى شود، قابل تحمل و متعارف باشد، باعث سقوط روزه نمى شود.

س . آيا مصرف شياف هاى رِكتال و كِرِم هاى واژينال، مبطل روزه است؟

ج ـ جايز است و مانعى ندارد، و آنچه مبطل روزه است اَكل و شُرب است، ولو از راه غير متعارف، كه در چنين مواردى تحقّق نمى يابد.

س . آيا تزريق آمپول و سرم هاى خوراكى مضر به روزه است يا خير؟

ج ـ تزريق آمپول مطلقآ ـ چه مسكن باشد چه دارويى و چه تقويتى، عضلانى باشد يا وريدى ـ مبطل نيست و مضر به روزه نبوده وخوردن و آشاميدن نمى باشد، اما اگر جنبه تغذيه اى دارد و بناست به عنوان غذاى بيمار درچندروز مورد استفاده قرار بگيرد، احتياط واجب در گرفتن روزه و افطار نكردن و قضاى آن مى باشد، چون شبهه عدم تفاوت آن با خوردن از راه دهان وجود دارد كه همان منشأ احتياط مى باشد.

س . آيا ريختن دارو (مانند قطره) در چشم به هنگام روزه گرفتن، موجب باطل شدن روزه است؟

ج ـ روزه باطل نيست، بلكه اگر بو يا مزه آن به حلق برسد، مكروه است.

س . آيا استفاده بيماران تنفسى و ريوى از اسپرى ها، مضر به روزه است يا خير؟

ج ـ ظاهرآ مبطل نيست و خوردن و آشاميدن محسوب نمى شود و مشمول ادلّه رسانيدن غبار به حلق نمى باشد.

س . در باب مُفطرات ماه رمضان، آيا اگر كسى با كتابت، كذبى را به ائمه و يا انبيا : نسبت دهد، از مُفطرات است؟

ج ـ مُبطل است و حكم لفظ را دارد.

عنوان بعدیعنوان قبلی




کلیه حقوق این اثر متعلق به پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی می باشد.
منبع: http://saanei.org