در اينکه انسان موجودي الهي است و از طرف خداوند حکيم بعنوان برگزيده، خليفه و جانشين او در زمين انتخاب شده است شکي نيست. در اينکه اين موجود ناشناخته، سرا پا اسرار و شگفتي است و نيمه ملکوتي و نيمه مادي است و وجودش ملهم از خير و شر و وجودش از ضعف و ناتواني برخوردار است تا به قوت و کمال برسد، ترديدي نبايد داشت. با اين اوصاف و وجود دهها صفت برجسته ديگر، اين انسان چه رابطه اي با آزادي دارد و آيا واقعاً با آزادي مشکلي دارد که در طول تاريخ پيرامون آن مثنوي ها تکميل گشته است؟ چه عواملي باعث شده و مي شود که پيرامون او سخنها به ميان آيد؟ چه شگفتي و رازي در اين معما وجود دارد و اصولاً چرا برخي از آن وحشت دارند و يا چرا بي محـابا از آن دفـاع مي کنند؟ و آيا شده است که در کانون گرم خانواده ها، معنا و مفهوم آزادي و دموکراسي در لايه هاي پيچيده زندگي تدوين و تثبيت گردد و سپس در نهاد اجتماع محقق گردد. اينکه به قول استاد علامه مرحوم آيت الله جعفري، پرسيده شود: انسان براي چه مي آيد، براي کي، از کجا و به کجا سير مي کند. در اصول تربيتي فرزندان جايي دارد؟! ..
در اينکه آزادي يک حق است و انسان مي تواند در اختيار کامل از اين حق الهي استفاده کند، يکي از عواملي است که مي تواند باعث شکوفا شدن انسان ها شود . انسان در آزادي است که مي تواند به نقد و تحليل جامع برسد. در آزادي است که مي تواند رشد و نمو نمايد و در انديشه ورزيدن خالق آثار گراسنگي گردد که نسل به نسل انتقال يابد. اما زماني هم همين روحيه آزادي و آزاد بودن مي تواند در تزاحم شديد بين انسان و حاکميت و انسان و مدنيت گردد. البته اين تزاحم هم زماني نضج مي گيرد که فلسفه آن در نهاد خانواده کمرنگ جلوه کرده و يا از اهميتي کم برخوردار بوده باشد. اينها و ده ها سؤال ديگر پيرامون انسان و آزادي، پروژه اين شماره صفير را تشکيل مي دهد و پاسخگوي بسياري از گفته ها و ناگفته ها را در درون خود دارد. بدان اميد که اين مجموعه نيز فراراه دوستداران آزادي و عدالت گردد. در انتظار يادداشتها و نقدهاي مشفقانه شما هستيم.